Mówi się, że podróże kształcą, ale jak pokazuje życie spacery również. Podczas jednego z nich, nad Kamienicą można zobaczyć (ale tylko w jedym miejscu) ślady działalności bobrów.
Te piękne zwierzęta, które niezwykle trudno jest zobaczyć, znalazły swoją przystać w naszej rzece. Na brzegu jest kilka drzew, które ścięły. Bobry w Nowym Sączu pojawiły się po pieewszej wielkiej powodzi w 1997 roku. Wtedy wody Popradu i Dunajca je przyniosły. Tak się im tu spodobało, że zostały. Można je zobaczyć – jak ktoś lubi wstać o 3-4 rano – w Łubince, Dunajcu i Kamienicy.
Warto wiedzieć! (Wikipedia)
Bóbr europejski, także: bóbr zwyczajny, bóbr rzeczny, bóbr wschodni (Castor fiber) – gatunek ziemno-wodnego gryzonia z rodziny bobrowatych (Castoridae). Uważa się go za największego gryzonia Eurazji: masa ciała dorosłego osobnika dochodzi do 29 kg, a długość ciała do 110 cm. Jest zwierzęciem silnie terytorialnym, rodzinnym i zasadniczo monogamicznym; wiedzie nocny tryb życia. Posiada szereg cech morfologicznych, które ułatwiają mu prowadzenie ziemnowodnego trybu życia – może przebywać pod wodą bez przerwy nawet do 15 minut. Bóbr należy do nielicznego grona gatunków, które potrafią przystosować środowisko do własnych potrzeb. Dzięki wyjątkowo silnym siekaczom bobry potrafią ściąć bardzo grube drzewa, o średnicy nawet do 1 m. Do najbardziej charakterystycznych śladów funkcjonowania bobrów w środowisku należą budowane przez nie tamy i żeremia.
