Czy ruch turystyczny można zmierzyć? – część I

Każdy z nas codziennie dokonuje setek wyborów. Działania, decyzje to wypadkowa wielu czynników. Jednym z aspektów życia jest podróżowanie, zwiedzanie i przemieszczanie się. Co pcha nas w inne miejsca?

Ruch turystyczny, a zatem, motywy postępowania ludzi są bardzo różne, co od wielu lat jest przedmiotem badań. Szczególnym rodzajem badanych usług stają się usługi turystyczne, które w zależności od osoby mogą odgrywać mniej lub bardziej istotną role w życiu konkretnego człowieka jednocześnie mogąc zaspokajać potrzeby wyższego jak i niższego rzędu.  Sposób podejmowania decyzji wynika głównie z czynników ekonomicznych, społecznych a także psychologicznych.

Światowa Organizacja Turystyki postrzega ruch turystyczny jako; : ,,ogół przestrzennych przemieszczeń się ludzi związanych z dobrowolną zmianą miejsca pobytu środowiska, rytmu życia w odniesieniu do określonego obszaru, kierunku okresu itp

Ruch turystyczny, a zatem oddziaływanie odwiedzających według S. Ostrowskiego wynika ,,z przesłanek obiektywnych: poziom materialny społeczeństwa, struktura demograficzna, warunki geograficzne i klimatyczne, a także subiektywnych zależne od turystów, a zwłaszcza organizatorów turystycznych.”

W związku z dynamicznie zmieniającymi się motywami podróżowania i nowopowstałymi rodzajami turystyki warto zwrócić uwagę na mnogość różnego rodzaju działań podejmowanych przez ludzi w ramach aktywności. Nie bez znaczenia staje się również podział przyjęty w literaturze uwzględniający odwiedzających jednodniowych, turystów oraz odwiedzających, gdzie kluczowym czynnikiem staje się czas trwania podróży.

Sam proces badania ruchu turystycznego na przestrzeni lat ewoluował. W związku z złożonością procesu warto zwrócić uwagę na wyodrębnione na przestrzeni lat, do których należą obserwacja, opis, wyjaśnienia przemiany i przewidywanie.

A. Matczak, Model badania ruchu turystycznego. Studium metodologiczne, Acta Universitatis Lodziensis, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź, 1992 s. 34.

Ruch turystyczny w Polsce, s.23, S. Ostrowski, (1968) Warszawa: Sport i Turystyka.

Co bada się, przy okazji badań ruchu turystycznego:

  • cele przyjazdu – mają na celu wskazać główne formy turystyki w danym regionie;
  • motywy skłaniające do wyboru badanego regionu;
  • sposób organizacji całego wyjazdu – w skład tego wchodzi forma wyjazdu, organizatorzy, sposób dotarcia do danego miejsca oraz możliwości poruszania się w danym regionie;
  • wielkość, sezonowość oraz długość pobytu i częstotliwość przyjazdów – cechy te pozwalają na określenie wielkości tej grupy turystów, którzy powracają.

Jak współcześnie można mierzyć ruch turystyczny?

za pomocą technologii cyfrowych, czujników ruchu, ale też poprzez sprzedaż biletów, miejsc w obiektach noclegowych czy w Centrach Informacji Turystycznej.

Źródła:

Szromek, A. R. (2013). Pomiar funkcji turystycznej obszarów za pomocą wskaźników funkcji turystycznej na przykładzie obszarów państw europejskich. Studia Ekonomiczne, (132), 91-103.

Gaworecki W. (2010), Turystyka, Wyd. VI zmienione, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne,

A. Matczak, Model badania ruchu turystycznego. Studium metodologiczne, Acta Universitatis Lodziensis, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź, 1992 s. 34.

Art. finansowany: Społeczne Strategie Rozwoju Turystyki w ramach Rządowego Programu NOWEFIO

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Facebook
Instagram

Poprawa dostępności strony