Agroturystyka to obecnie kluczowa gałąź turystyki, prowadzona i uprawiana na obszarach wiejskich. Jej rozwój przypadał na lata 90 ubiegłego stulecia, kiedy to nastąpił intensywny rozwój gospodarczy i przemysłowy w miastach, przez co zaczęto w większym stopniu doceniać wypoczynek na wsi.
Wypoczynek na wsi stanowi doskonały kontrast dla intensywnego, miejskiego trybu życia w biegu. Agroturystyka umożliwia między innymi spożywanie zdrowej, nieprzetworzonej żywności prosto od rolnika, która stanowi doskonały kontrast dla szybkich, wysoko przetworzonych dań. Przykładem takiej żywności są jabłka łąckie, których cechy opiszę w dalszej części tego artykułu. Ponadto, agroturystyka stanowi dużą atrakcję dla najmłodszych, którzy do tej pory nie mieli styczności ze zwierzętami gospodarskimi.
Wgłębiając się w tematykę turystyki, można spotkać wiele terminów, które w swojej nazwie zawierają wyraz „produkt”. Jednak co one oznaczają, czy każdy z tych terminów to synonim? Niekoniecznie.
Zacznę od terminu parasolowego, czyli który bardziej odnosi się do wydatków związanych z podróżą niż stricte produktami charakterystycznymi dla danego regionu. Jest to termin „produkt turystyczny”, pod którym znajduje się właściwie wszystko, co turysta zakupił od momentu opuszczenia swojego domu. Usługa gastronomiczna, transport, nocleg, zakup pamiątek, map lub wizyta w muzeum zaliczają się do kategorii produktu turystycznego prostego. Natomiast produkt turystyczny złożony to takie usługi jak wycieczka, szlaki turystyczne (na przykład ścieżki rowerowe), a także miejsca, takie jak np. park narodowy.
Termin produkt regionalny, natomiast, odnosi się do lokalnych wyrobów typowo kojarzonych z danym regionem. Ten termin ma bardzo bliskie znaczenie do produktu tradycyjnego. Aczkolwiek ten drugi ściśle wiąże się z produktami, które zostały przyrządzone według tradycyjnych receptur lub kojarzone są z długoletnią tradycją. Produkty tradycyjne i regionalne objęte są specjalną ochroną według standardów Unii Europejskiej. Polityka ta zapewnia tymże produktom wpis na specjalną listę, co wspiera ich promocję i popularyzację.
Przykładem produktu regionalnego oraz tradycyjnego są wyżej wspomniane jabłka łąckie. Jak wskazuje ich nazwa, rosną one w Łącku, miejscowości uważanej za małopolską stolicę sadów oraz w okolicach, m. in. Na terenie gmin Podegrodzie, Stary Sącz i Łukowica. Historia sadów w Kotlinie Łąckiej sięga XII wieku, co nadaje im wyjątkowej wartości. W średniowieczu były one suszone lub płynęły one do Wisły, a następnie do Gdańska, by w końcu trafić do innych państw europejskich. Zostały one wpisane na listę produktów tradycyjnych roku w kategorii warzywa i owoce 10 października 2005 roku. Jabłka łąckie oznaczają się takimi cechami charakterystycznymi, jak specyficzny zapach, kwaskowaty smak, mocne zarumienienie oraz wyjątkowa soczystość. Jednakże cechy jabłek są nieco zróżnicowane w zależności od ich odmiany.
Na terenie gminy Łącko (oraz okolicznych gmin, takich jak Łukowica i Podegrodzie), słynącej z sadownictwa warto skupić się na otwarciu i rozwijaniu ośrodków agroturystycznych (produktu turystycznego), umożliwiających turystom cieszenie się lokalnym skarbem, jakim są jabłka (produkt tradycyjny) oraz relaks i rozkoszowanie się bliskością z naturą. Do tego celu, ważne będzie zaangażowanie lokalnego samorządu oraz przedsiębiorców. Cennym krokiem lokalnych samorządów byłoby również otworzenie w Muzeum Jabłka Łąckiego lub wystaw podkreślających walory historyczne sadownictwa w tym regionie.
